دل من دوباره یاران  به مسیر او روان شد
به تحیرم فرو برد به دیار حکمت او
گهی از مسیر کیهان گهی از مسیر کیوان
ز ضمیر راز دریا ز فراز خواب و رؤیا
چو اشارتی است بر ما شده از خدای دانا
هنر است اگر دل راد همه­جا بیاورد یاد
 

به مسیر او که عقلم ز نگاه او جوان شد
چو پرنده­ی دل من به فراز آسمان شد
گهی از فراز دریا به مسیر کهکشان شد
چو کشید نقشه­ای چند به تفکر آن­چنان شد
که شعور فکر من در، شب شاعران روان شد
که سروده­ی دل من سخن فرشتگان شد